بررسی تئوری نقش پیاده رو در امنیت

بررسی تئوری نقش پیاده رو در امنیت

• خیابان ها و پیاده روهای آن، مهم ترین مکان های همگانی یک شهر هستند. اگر جذاب باشند، تمام شهر نیز حس جذابیت را خواهد دمید.
• پیاده روها نه تنها در اندازه ی جرم و جنایت، بلکه در احساس امنیت مؤثرند. هرروز سانین احساس ناامنی بیشتری نسبت به روز پیش دارند. این ناامنی حتی در محله هایی که آمار جرم و جنایت در آن ها ناچیز است نیز احساس می شود.
• یکی از ویژگی های شهرهای بزرگ از نظر جیکوبز: پر بودن شهر از غریبه ها. (به باور او این مسئله به خاطر تراکم بالای مسکونی در این مناطق است.)

سه ویژگی یک خیابان برای چیرگی بر بیگانه ها:

1. حد و مرز میان فضای خصوصی و همگانی معلوم باشد تا بتوان تفاوت میان غریبه ها و ساکنان را شناخت.
2.  به آن دید داشته باشند. کسانی که به گونهای با خیابان خود » صاحبان طبیعی خیابان « جهتگیری ساختمانها روبه خیابان باشد، تا داشته و احساس مسئولیت می کنند، بتوانند خیابان را زیر نظر داشته باشند. آنها چشمان خیابان اند، زیرا ساکنین » این همانی « دیگر محله را میشناسند و میتوانند غریبه ها را از ساکنین تمیز دهند.
3.  پیادهروها باید سرزنده باشند، برای آنکه بتوانند ساکنان بیشتری را به خود جلب کنند.
4. آنچه اهمیت دارد آن است که خیابانها چنان پرکشش باشند که مردم، داوطلبانه و بارغبت در آن حضوری همیشگی یابند و به این ترتیب است که خیابان ناخودآگاه بازبینی و مهار میشود.

 سه رویکرد که در رویارویی با خیابان های ناامن امروزی به کار میرود: (جیکوبز هیچکدام را درست نمیداند)

1. ساکنان و قربانیهای خیابان به حال خود رها شوند. (در محله های فقیرنشین و مناطق با درآمد متوسط رخ می دهد.)
2.  فقط با خودرو در آن خیابان رفت و آمد کرد.
3. با کمک باندهای باجگیر و دسته های جوانان بیکار، امنیت را برقرار نمود.

نقش پیاده رو در تقویت تعامل اجتماعی:

• یک مجموعه همسایگی کارا و دلخواه، امکان ایجاد تعادل میان اختیار فرد، برای دفاع از زندگی خصوصی و تمایل وی برای تماس با دیگران در سطوح گوناگون را برقرار می کند، رابطه ای که با لذت و یا از روی ناچاری به آن روی می آوریم.
• جیکوبز دلیل از میان رفتن نیاز به مشاعرت و همکاری میان همسایه ها را برخاسته از دودلی و ترس از دردسر میداند.

نقش پیاده رو در همسازی کودکان با جامعه:

• کودکان نیاز به فضاهای گوناگونی برای آموزش و بازی دارند. در کنار نیاز به فضاهای ورزشی و کارهای عملی، آنان نیاز به فضاهای روباز دارند که بتوانند به بازی های کودکانه بپردازند، حتی فضاهایی که بتوانند وقت خود را به بطالت بگذرانند.
• جیکوبز پیاده روهای سرزنده و همسایگی های سالم را مکانهایی میداند که کودکان در آن، نخستین و بنیادی ترین روابط یک زندگی واقعی در کلانشهر را تجربه می کنند. پیادهروهای با پهنای ۸ تا ۱۰ متر، می تواند پاسخگوی نیاز کودکان به بازی باشد، درعین آنکه عرض موردنظر، فضای کافی برای حرکت رهگذران و درختان سایهدار را تأمین می کند.